60. rocznica Powstania Warszawskiego

Datę wybuchu Powstania Warszawskiego wyznaczono na godzinę 17.00, (godzina W)
1 sierpnia 1944 roku.

W pierwszych walkach powstania wzięło udział ok. 23 tys. żołnierzy. Armia Krajowa dysponowała w Warszawie ok. 50 tys. ludzi, z czego jedynie ok. 10% było uzbrojonych niemal wyłącznie w broń krótką. Zapasy amunicji oceniano na 2 – 3 dni walki. Do żołnierzy Armii Krajowej dołączyły jednostki innych formacji m.in. Narodowych Sił Zbrojnych (800 żołnierzy) i Armii Ludowej (500 żołnierzy). Czynny udział w powstaniu wzięła ludność cywilna miasta. W tłumieniu powstania wzięło udział ok. 50 tys. żołnierzy niemieckich.

Adolf Hitler nakazał natychmiastowe stłumienie powstania i całkowite zniszczenie
Warszawy. Siły nazistów dysponowały lotnictwem, czołgami i artylerią, także rakietową. 2 października 1944 roku po 63 dniach powstańcy skapitulowali. Straty powstańców wyniosły: ok. 18 tys. zabitych i ok. 25 tys. rannych; poległo bądź zostało wymordowanych około 150 tys. ludności cywilnej. Do niewoli dostało się ok. 17 tys. żołnierzy i oficerów, Niemcy stracili w walkach 10 tys. zabitych, 6 tys. zaginionych i 9 tys. rannych.

tvp.pl/powstanie | 1944.pl

Wieści z Frontu - kolejny numer biuletynu ACK

Ukazał się nowy numer Biuletynu Anarchistycznego Czarnego Krzyża Białystok.
można go ściągnąć na stronce ack-bialystok.prv.pl

w tym wydaniu: strajk więźniów w polskich zakładach karnych, śmierć anarchisty w jednostce izolacyjnej w hiszpanii, jeff luers, marco camenisch, aleksiej
cherepanov, tomek wilkoszewski, thomas meyer-falk, cassidy wheeler, il silvestre,
action directe, berlin, genua, pisanie do więźniów, nowe linki itd

"Ruch, który nie wspiera swoich więźniów, jest ruchem nic nie wartym" Ojore N.Lutalo

Nie da się ukryć, że sytuacja na świecie jest coraz gorsza. Coraz to nowe kraje zaostrzają swoje prawa, wyrażanie sprzeciwu i walka z władzą staje się jeszcze trudniejsza niż dotychczas. Nadal trwa antyterrorystyczna krucjata, w imię której Wielki Brat zaczyna być coraz bardziej wszechobecny. W tej sytuacji tym bardziej nieodzowne jest zacieśnianie więzi łączących tych, którzy stawiają jeszcze opór. Obrona przed represjami powinna stać się jednym z priorytetowych celów anarchistów, przy czym konieczne jest również nasilenie rewolucyjnej solidarności ze wszystkimi tymi, którzy siedzą za murami i stali się zakładnikami władz danego kraju. Kontynuacja walki jest najlepszą metodą wyrażenia poparcia dla naszych towarzyszy i towarzyszek oglądających świat zza żelaznych krat. Równie ważne oczywiście jest materialne i psychiczne wsparcie więźniów w danym momencie. Zachęcamy wszystkich do pisania listów, kartek, wysyłania literatury etc. Każde słowo otuchy jest w więzieniu na wagę złota.

Z anarchistycznym pozdrowieniem! ACK Białystok vs NWO